پردازش و آزمون مدل کیفیت زندگی در خانواده های دارای فرزند کم توان ذهنی

زمینه و هدف: کودکان کم توان ذهنی نیازمند مراقبتهای بیشتری در مراحل زندگی هستند که خانواده نقش مهمی در کیفیت آن دارد، اما نتایج مطالعات حاکی از سطوح پائین کیفیت زندگی این کودکان و خانواده های آنان است. پژوهش حاضر با هدف سنجش کیفیت زندگی در مادران دارای دختر کم توان ذهنی آموزش پذیر با انگیزه ارایه یک مدل به منظور سنجش کیفیت زندگی و شناخت مولفه های مؤثر بر آن طراحی شده است و سعی برآن شده تا توصیف مفهوم کیفیت زندگی خانواده معلول و شاخص های تأثیرگذار بر آن، نحوه ارتباط این شاخص ها و نحوه سنجش آنها درخانواده دارای فرزند کم توان ذهنی بررسی شود. روش بررسی: روش تحقیق حاضر روش توصیفی تحلیلی است. حجم نمونه شامل 75 نفر از مادران دارای دختر کم توان ذهنی که از طریق نمونه گیری سر شماری در این مطالعه شرکت کرده اند. با بررسی ادبیات پژوهشی و متون مرتبط با کیفیت زندگی معیارهای مورد نظر استخراج گردید و اطلاعات مطالعه به دنبال کسب رضایت آگاهانه از شرکت کنندگان و به کمک پرسشنامه های استاندارد جمع آوری شد و با استفاده از تکنیک های تحلیلی همبستگی، همبستگی تک متغیره، تحلیل رگرسیون لجستیک وتحلیل مسیر معادلات ساختاری  مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج مبین این مطلب است که عملکرد خانواده(تعامل خانوادگی،والدگری، سلامت روانی وجسمی)، قابلیت های مادر(تاب آوری و پرخاشگری)، باورهای شخصی کیفیت زندگی خانواده دارای فرزند معلول را تحت تأثیر خود قرار می دهد. باورهای شخصی تعیین کننده مهمی در کیفیت زندگی است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج الگوسازی معادلات ساختاری و شاخصهای مربوطه می توان استدلال نمود که مدل ارائه شده بر اساس داده های تجربی از برازش مناسبی برخوردار بود و به صورتی مطلوب با مدل مفهومی انطباق دارد.